Makaron z kurkami, kozim serem i suszonymi pomidorami

Gdy myślę o jesieni, wyobraźnia podsuwa mi obraz złocących się liści, pająków desperacko próbujących zadomowić się u nas na zimę, dojrzałych jabłek w sadzie, ogromnych dyni oraz koszów pełnych grzybów. Wśród tych ostatnich szczególnie cieszą mnie żółciutkie kurki. Tym razem zrobiłam proste danie makaronowe w kolorach jesieni.

Do moich ulubionych grzybów dodałam składniki, które lubię nie mniej niż kurki, czyli kozi ser oraz suszone pomidory. Naprawdę niewiele potrzeba, żeby wyczarować przepyszny obiad w kilka minut. Lubię takie proste dania, których sukces kryje się w doskonałych składnikach. Są one potwierdzeniem maksymy less is more, mniej znaczy więcej.

Za sprawą Ludwiga Miesa van der Rohe stała się ona myślą przewodnią minimalistów i ulubionym przykazaniem mojego męża, ale mało kto pamięta skąd owa fraza pochodzi. Jak to zazwyczaj bywa, powiedzenie ma swe źródło w literaturze, a dokładnie w wierszu Roberta Browninga pt. „Andrea del Sarto”. Wiersz ów jest monologiem tytułowego malarza doby renesansu, skierowanym do żony.  Trzymająca męża na krótkiej smyczy Lukrecja ma być przyczyną słabego rozwoju jego talentu. Michał Anioł i Rafael osiągnęli więcej, bo nie mieli swarliwych żon i żyli tylko sztuką, a on musi traktować malarstwo jako rzemieślniczą pracę, by móc spełniać zachcianki rozrzutnej małżonki.

No sketches first, no studies, that’s long past:
I do what many dream of, all their lives,
—Dream? strive to do, and agonize to do,
And fail in doing. I could count twenty such
On twice your fingers, and not leave this town,
Who strive—you don’t know how the others strive
To paint a little thing like that you smeared
Carelessly passing with your robes afloat,—
Yet do much less, so much less, Someone says,
(I know his name, no matter)—so much less!
Well, less is more, Lucrezia: I am judged.

Interpretatorzy twórczości Browninga zawsze przykładają jako tło do interpretacji cyklu Men and Women życie samego poety, który aż do starości pozostawał w cieniu swojej małżonki Elizabeth, jednej z najwybitniejszych poetek epoki wiktoriańskiej. A mówi się, że współczesnym mężczyznom ciężko! Na szczęście (na pocieszenie) dla wszystkich zahukanych biedaków mam pyszny makaron z kurkami. Del Sarto jako Włoch pewnie byłby zadowolony, Browning, który przez krótki czas był wegetarianinem, pewnie też by nie wybrzydzał, a moi chłopcy byli po prostu zachwyceni.

MAKARON Z KURKAMI, KOZIM SEREM I SUSZONYMI POMIDORAMI

• 250 g linguini
• 200 g kurek
• 60 g suszonych pomidorów
• 150 g koziego twarożku
• 2 ząbki czosnku
• 1 łyżka oliwy
• 1 łyżka masła
• sól
• świeżo zmielony pieprz
• 1 łyżeczka przyprawy all arabbiatta
• 2 łyżki mleka (lub śmietany)
• 2 łyżki posiekanej natki pietruszki

W sporym rondlu zagotowujemy wodę na makaron. Kurki oczyszczamy, większe sztuki przekrawamy na pół wzdłuż. Czosnek obieramy, a pomidory kroimy w paseczki.

Do gotującej się wody wkładamy makaron, który gotujemy wg instrukcji na opakowaniu (zwykle ok. 8 minut). Na patelni rozgrzewamy olej, wsypujemy grzyby i smażymy bez mieszania przez 5 minut. Do grzybów dodajemy łyżkę masła oraz przeciśnięty przez praskę czosnek i przyprawę all arabbiatta. Obracamy grzyby, by obtoczyły się w maśle, a nastepnie dodajemy pokrojone pomidory i pokruszony kozi ser. Wlewamy mleko, doprawiamy solą i pieprzem całość delikatnie mieszamy, aż ser się rozpuści.

Odcedzamy makaron. Mieszamy makaron z sosem, przekładamy potrawę na talerze, posypujemy natką i podajemy od razu.