Makaron „Primavera” Artiego Bucco

Makaron “Primavera” to danie stosunkowo nowe, bo narodziło się już po drugiej stronie oceanu, w Kanadzie w latach 70. Gdy przepis zyskał na popularności o autorstwo upomniało się kilka osób w ten lub inny sposób związanych z restauracją „Le Cirque” w Nowym Jorku. Część z nich zgadzała się co do jednego – że danie wymyślili w kanadyjskiej Nowej Szkocji. Faktem jest, że ówczesny szef kuchni w „Le Cirque” nie kwapił się, by wpisać potrawę w restauracyjne menu. Pojawiła się jako okazyjna specjalność, a stała się przebojem po artykule w 1977 roku w „New York Timesie”, gdzie ukazał się też przepis na to niewyszukane danie. Nieoczekiwany sukces sprawił, że znalazło zaraz kilku ojców makaronu „Primavera”, co nie powinno dziwić, bo który kucharz nie chciałby przejść do historii jako autor kultowego dania. Nazwisk pretendentów nie będę przytaczać, bo żaden nie został oficjalnie uznany za twórcę, a i samo danie nie ma klasycznej wersji, a wręcz przeciwnie – jest idealne do interpretowania go po swojemu.

Podstawą jest sos z masła, gęstej śmietany oraz parmezanu, do tego obowiązkowo muszą dojść świeże warzywa – prawie w każdej wersji znajdziecie brokuły, szparagi, groszek i cebulę. Pozostałe dodatki są już zupełnie dowolne, możecie dodać marchewkę, jak w przepisie poniżej, pomidorki koktajlowe, krewetki, kurczaka, cukinię, paprykę, rzodkiewkę, kukurydzę a nawet pieczarki. Nie zapomnijcie o świeżych ziołach, nic tak jak one nie podnosi smaku włoskich potraw!

Przepis, z którego korzystałam, zaczerpnęłam z książki kucharskiej inspirowanej serialem Rodzina Soprano. Serialu nie muszę Wam polecać, na pewno znacie, ale książkę Allena Ruckera i Michelle Sciocolone polecam jako lekturę na lato. Przepisy w niej są bardzo proste i wręcz idealne na letnie miesiące, ale najlepsze są opowieści. Książka jest przede wszystkim wprowadzeniem do życia rodziny amerykańskich Włochów, ale autorzy – wchodząc w role postaci z serialu – wprowadzają nas przez kuchenne drzwi. Naszym gospodarzem jest Artie Bucco, właściciel filmowej restauracji „Nuovo Vesuvio”, którego postać uczyniono narratorem. Zabawne, lekkie i kolorowe historie, porady oraz komentarze są siłą tej nietypowej książki kucharskiej. Dostałam ją od mojej mamy, która wie najlepiej, co dobre. Buon appetito!

MAKARON „PRIMAVERA”

• 3 łyżki masła
• ½ cebuli
• 2 średnie marchewki
• ¾ szklanki różyczek brokuła
• 180 g zielonych szparagów
• 90 g groszku (świeżego lub mrożonego)
• 200 ml crème fraîche
• świeżo zmielony pieprz
• sól
• 10 listków bazylii
• 300 g makaronu (tagliatelle, fettuccine lub ewentualnie spaghetti)
• ½ szklanki świeżo startego parmezanu
• kilka listków bazylii i odrobina parmezanu do podania (opcjonalnie)

W garnku zagotowujemy 3 litry posolonej wody. Umyte szparagi kroimy na kawałki (ok. 1 ½ cm). Umyty brokuł dzielimy na małe różyczki. Wrzucamy go gotującej się wody na minutę. Wyjmujemy małym sitkiem z rączką lub łyżka cedzakową, odkładamy na bok. Wody nie wylewamy, tylko odstawiamy na bok – w niej ugotujemy makaron.

Cebulę obieramy i kroimy w kosteczką. Groszek, jeśli mrożony, rozmrażamy – wystarczy zalać zimną wodą i odstawić na kilka minut. Marchewkę obieramy i kroimy w ćwierćplasterki. W drugim rondlu roztapiamy masło ma średnim ogniu, wrzucamy marchewkę i cebulę, smażymy przez 5 minut, aż nieco zmiękną.

Wstawiamy ponownie garnek z woda na kuchenkę, wrzucamy makaron i gotujemy al dente (wg instrukcji na opakowaniu). Do rondla z marchewką dokładamy śmietanę, różyczki brokuła, szparagi oraz groszek, mieszamy, doprawiamy pieprzem. Gotujemy na małym ogniu kilka minut. Bazylię kroimy w paseczki, dodajemy do sosu i wyłączamy palnik pod rondlem.

Gdy makaron jest ugotowany, odcedzamy go i przekładamy do rondla z sosem. Dokładnie mieszamy, dodajemy starty ser, mieszamy raz jeszcze i od razu podajemy. Każdą porcję dekorujemy listkami bazylii i odrobiną sera (wg uznania).

(przepis z moimi zmianami wg Książki kucharskiej rodziny Soprano)