Pavlova z truskawkami

Zajadamy się dzisiaj słodkim deserem na bezowym spodzie z bitą śmietaną i truskawkami, czyli klasyczną „Pavlovą”. Boski przysmak, ambrozja, po prostu ambrozja…

Ostatni raz miałam przyjemność raczyć się bezą chyba na własnym weselu… Mąż nie wierzył, że zrobię (bo od lat nie robiłam), a Króliczka w ogóle nie wiedziała, co to jest. Z początku była nieufna, oglądała z każdej strony, ale gdy spróbowała… Okazało się, że nasze dziecię jest bardzo rozsądne. Od razu powiedziała, że to jest bardzo, ale to bardzo, a nawet za bardzo słodkie. Dziury w zębach, ból brzucha i te sprawy…

Mojemu Mężowi zupełnie te uwagi nie popsuły apetytu; beza, bita śmietana i truskawki prowadzą wprost do raju, więc tej ścieżki się trzymał… I ten aspekt wizualny na stole, te kolory, te pierwsze irlandzkie truskawki w tym roku… Nie dziwne, że Nowozelandczycy z Australijczykami od lat są w sporze o autorstwo tego deseru.

Nazwę zawdzięcza on Annie Pawłowej, rosyjskiej primabalerinie, która w latach 20. odbywała tournée po Australii i Nowej Zelandii. Pawłowa zachwycała, gdziekolwiek się pojawiła. W Londynie złota stauetka przedstawiająca tancerkę wieńczy kopułę Victoria Palace. Podobno artystka nie była zachwycona tym pomysłem i do teatru przyjeżdżała samochodem z zasłoniętymi oknami. Deser chyba bardziej ją ucieszył, a na pewno unieśmiertelnił jej nazwisko…

Wykonanie „Pavlovej” wymaga pewnej wprawy, ale nie jest specjalnie skomplikowane. Pamiętać należy o tym, że bezę się suszy, nie piecze, a piana musi być ubijana w idealnie czystym naczyniu, najlepiej szklanym lub metalowym. Pianę ubiłam wieczorem, wstawiłam do piekarnika, po wysuszeniu wyłączyłam piekarnik i pozostawiłam spód w nim na całą noc, by się wystudził. Rano zajęłam się dekoracją, ale jeśli przygotowujemy ją jako finał wykwintnej kolacji, można bezę zostawić do wieczora i udekorować ją dopiero przed podaniem. Niestety dłużej nie wytrzyma, więc nie można przygotować jej z większym wyprzedzeniem.

W przypadku takich deserów jak „Pavlova” zawsze pozostaje pytanie, co zrobić z pozostałą częścią jajek. Białka zużyte, a co z żółtkami? Oczywiście kogel-mogel… W moim przypadku było odwrotnie. Wpierw piekłam tartę (której przepis wkrótce znajdziecie w letniej edycji „Maszketów”), po której pozostały mi białka. Sporo ich i żal było je wylać. A w sklepie akurat świeże truskawki się pojawiły… Szczęśliwy zbieg okoliczności sprawił, że bonusowo (bo z tartą zdążyliśmy już się rozprawić) trafił na stół deser niczym z bajki.

PAVLOVA

• 5 białek
• 250 g miałkiego cukru
• 1 łyżeczka octu winnego
• 1 łyżeczka skrobi kukurydzianej
• 250 ml śmietany kremówki
• 1 łyżeczka cukru waniliowego
• owoce do przybrania (według uznania)

Piekarnik nagrzewamy do 120°C (140°C bez termoobiegu). Tacę do pieczenia wykładamy papierem do pieczenia z wyrysowanym wcześniej ok. 22-centymetrowym okręgiem. Bardzo polecane są maty silikonowe lub teflonowe, niestety nie posiadam takiej.

Białka przekładamy do idealnie czystej szklanej (lub metalowej) miski. Miska nie może mieć żadnych śladów tłuszczu, powinna być też dokładnie wytarta. To samo dotyczy końcówek miksera. Zaczynamy ubijać białka, po chwili dodajemy szczyptę soli. Białka ubijamy, aż zaczną się formować „miękkie czubki”. Wtedy zaczynamy dodawać po łyżce cukru, za każdym razem dokładnie miksując, nim dosypiemy kolejną porcję. Gdy piana stanie się błyszcząca i gęsta, dodajemy ocet i skrobię kukurydzianą, ubijamy jeszcze chwilę.

Sztywną pianę przekładamy na przygotowaną formę. Tyłem łyżki formujemy odpowiedni kształt. Wkładamy do nagrzanego piekarnika i suszymy przez 1 h 20 min. Po tym czasie wyłączamy piekarnik (nie otwieramy drzwiczek) i pozostawiamy bezę do wystygnięcia na ok. 5 h, a najlepiej na całą noc.

Na godzinę przed podaniem dekorujemy deser. Kremówkę ubijamy mikserem z dodatkiem cukru waniliowego (nie jest konieczny). Wyjmujemy bezę, delikatnie odrywamy papier od spodu (nie jest to najłatwiejsze zadanie), bezę układamy na paterze lub płaskim talerzu. Przy odrywaniu papieru łatwo ją uszkodzić, ale drobne pęknięcia nie wpłyną na jej smak. Na wierzch wykładamy bitą śmietanę, a na niej układamy owoce. Kroimy ostrym nożem (nóż z piłką dobrze się sprawdza), nie naciskając mocno przy tym i ustawijąc go pod kątem.