Kaszotto z porem, kurczakiem i tymiankiem

Króliczka kilka dni temu stwierdziła, że nie lubi już ziemniaków…

– Mamo, a pamiętasz, jak kaprysiłam u Cioci Sylwii i nie chciałam jeść takiej kaszy???
– Pamiętam, oczywiście.. – kłamię w żywe oczy, bo zupełnie nie pamiętam, co jadła pół roku temu na gościnnych występach.
– Bo ja już lubię kaszę i jak mi ugotujesz, to zjem wszystko!

Obok takiej deklaracji nie przechodzi się obojętnie, toteż kalosze na nogi i marsz do sklepu po kaszę. W Irlandii największą popularnością od dawien dawna cieszy się kasza jęczmięnna, bo to z niej produkuje się „wodę życia”, czyli whiskey. Wybór produktu sprowadza się więc do braku wyboru…

Przepis na risotto z kaszy, czyli popularnie zwane kaszotto, znalazłam w marcowym numerze „Easy Food”. Okazało się przyjemną odmianą i ciekawym zastosowaniem kaszy. Dziecię, zgodnie z obietnicą, zjadło wszystko. Dziś jeszcze oświadczyło swemu Tatusiowi, że mama gotuje lepiej od niego. Zobaczymy, jak długo przyjdzie mi cieszyć się koroną, ale póki ją mam, zamierzam puchnąć z dumy. Przynajmniej nie będę myśleć o ataku deszczowej aury, która pogrzebała moje ambitne plany długich wiosennych spacerów, a Mojemu Mężowi odebrała przyjemność zwiedzania okolicy na rowerze, który dopiero co nabył.

Przypominają mi się wszystkie deszczowe piosenki, a już zupełnie nie mogę przestać nucić „Brackiej”, bo chociaż Turnau nigdy nie należał do moich ulubieńców, to jednak zaskakująco wiele znam jego utworów. Moją sympatię kupił, gdy w którymś z wywiadów przyznał, że właściwie to on nie potrafi śpiewać. Śpiewać może nie potrafi, ale w poezji śpiewanej nie o to chodzi. A interpretować potrafi doskonale…

Toteż „gdy konieczność istnienia trudna jest do zniesienia” a „z góry na dół kałuże przepływają po sznurze”, pociechy mam choć tyle, że mokro przynajmniej nie od łez, chyba, że od łez ze śmiechu. Króliczkowe historie doprowadzają mnie do bólu brzucha, bo wiję się ze śmiechu. Dzisiaj jako temat wypracowania wybrała sobie „U Taty w biurze”. Gdy zasugerowałam jej, by się zastanowiła, co takiego innego jest w tym biurze, palnęła: – Tam są brudne ściany i wszystko jest zepsute, na biurkach są komputery i jedna sucha pomarańcza, ale prąd jeszcze mają… Płacząc ze śmiechu, wysłałam wiadomość do Męża, przetłumaczył i śmiało się już całe biuro. Odpisał: – Pomarańcza jeszcze tu leży… Króliczka mnie napomniała: – Możesz nie śmiać się, kiedy piszę wypracowanie… Obiecuję potulnie, że już nie będę się śmiała. – To mogę napisać o tej pomarańczy? I jak mam się nie śmiać?! Cudem udało się dokończyć opowiadanie…

KASZOTTO Z KURCZAKIEM, POREM I TYMIANKIEM

• 250 g pieczarek
• 2 pory
• 3 ząbki czosnku
• 2 duże piersi z kurczaka
• 320 g kaszy jęczmiennej perłowej (najgrubszej)
• 2 łyżeczki świeżego tymianku
• 250 ml wytrawnego białego wina
• 900 ml wywaru z kurczaka
• 50 g świeżo startego parmezanu
• 3 łyżki oliwy
• 30 g masła
• świeżo zmielony pieprz

Pieczarki kroimy w plasterki, pory dokładnie myjemy i drobno kroimy, umyte i osuszone piersi z kurczaka kroimy w niewielką kostkę (na jeden kęs).

W sporym rondlu rozgrzewamy 1 ½ łyżki oliwy, wrzucamy pieczarki i gotujemy ok. 4 minut, aż się zezłocą. Wyjmujemy z rondla i odkładamy na bok.

Do tego samego rondla wkładamy masło i wlewamy pozostałą oliwę, rozgrzewamy tłuszcz na średnim ogniu i gotujemy pory ok. 5 minut, gdy zmiękną, dodajemy kawałki kurczaka i rozgnieciony ząbek czosnku. Gotujemy 3 minuty.

Do rondla wsypujemy kaszę, dodajemy posiekany (lub otarty) tymianek, wlewamy wino i gotujemy, mieszając, aż się wchłonie. Wlewamy wywar z kurczaka i gotujemy na niewielkim ogniu przez 30 minut. Kasza powinna pozostać lekko twardawa.

Dodajemy pieczarki oraz parmezan. Doprawiamy pieprzem i podajemy.