Łosoś z sosem jogurtowo-koperkowym i językowa wieża Babel

Myślałam, że fazę nierozumienia, co moje dziecko do mnie mówi, mam już za sobą. Przeszłyśmy razem już tyle etapów, łatwiejszych i trudniejszych. Nie obyło sie bez kompromisów, takich jak pozwolenie Króliczce nauczyć się nazw kolorów po angielsku i pokorne czekanie, aż zdecyduje się używać też długich polskich przymiotników… “Pomarańczowy” długo przegrywał z “orange”, ale w końcu się nauczyła…

Gdy rozpoczęła szkołę, zakochała się w języku angielskim. Początkowo przynosiła słówko-dwa ze szkoły, potem kilkanaście nowych co dzień, a teraz całe historie opowiada po angielsku. Swą mamcię używa jako podręczny słownik polsko-angielski i angielsko-polski. Wymawia cudnie, wprawdzie z lokalnym akcentem, ale i tak nigdy nie osiągnę takiego poziomu. Na szczęście angielski nie magia, oboje znamy i rozumiemy, że pewne obszary świata Króliczki już zawsze będą brzmiały po angielsku. Sami przez to przeszliśmy, gdy łapaliśmy się na tym, że pewnych spraw nie potrafimy wyrazić po polsku. Pracując i ucząc sie nowych rzeczy, tworzyliśmy część naszego świata, która brzmiała w obcym języku. Opowiedzenie tego po polsku okazywało się kłopotliwe, bo było zbliżone to procesu tłumaczenia książki. Wymagało czasu i zastanawienia się.

Tymczasem Króliczka zabawia się płatając figle swym rozdziawionym ze zdziwienia rodzicom i mówi do nas po irlandzku… Na nasze pytające spojrzenia i błagalne prośby, by wyraziła się jaśniej, zanosi się śmiechem: – To gaelige Mamusiu! Ma taką radość przy tym, że nóżki pod stołem furgają, dopóki butki nie spadną.

Zaniepokojona brakami w wykształceniu swej matki po sto razy na tydzień domaga sie wyjaśnienia, dlaczego nie znam języka irlandzkiego. Nie uspokaja się, gdy tłumaczę, że na świecie są tysiące języków i nie można znać wszystkich. Na wszelki wypadek dodaję, że znam inne obce języki. Rosyjski dla przykładu… Śląski z poważną miną dodaje tatuś. No, łacina jeszcze na studiach była i staro-cerkiewno-słowiański… Tatuś uczył się niemieckiego… A mamcia rozumie słowacki i ukraiński… -Ale irlandzkiego nie znacie! – cieszy się Króliczka i dokucza mi: – Silly Old Mummy!

ŁOSOŚ Z SOSEM JOGURTOWO-KOPERKOWYM

• łosoś, oczyszczony, wyfiletowany i podzielony na porcje

Sos:

• 250 g jogurtu greckiego
• sok z ćwiartki cytryny
• pół pęczka koperku
• kolorowy pieprz
• sól

1. Łososia możemy przyrządzić dwojako: albo usmażyć na patelni, albo upiec w folii. Piekąc w folii najczęściej na każdy kawałek ryby nakładam odrobinkę masła, zawijam każdy kawałek osobno, nakłuwam folię w kilku miejscach i piekę w temp. 180°C ok. 20 minut. Gdy łososia smażę, najczęściej smaruję każdy kawałek oliwą i kładę na rogrzaną patelnię (obojętnie – zwykła czy ryflowana). Sól, pieprz i ewentualnie cytrynę lub limonkę podaję osobno, bo lubię czysty smak ryby, nie zepsuty przyprawami.

2. Sos robimy mieszając razem jogurt, posiekany koperek i sok z cytryny. Doprawiamy solą i pieprzem.

(Grafika na wstępie z zasobów o wolnych licencjach.)